Για τη δολοφονία στο Πέραμα
Πάνω-κάτω τα γεγονότα της περασμένης Παρασκευής 22/10/2021 είναι γνωστά σχεδόν σε όλους κι όλες. Αναφερόμαστε στην καταδίωξη ενός κλεμμένου αυτοκινήτου από ομάδες ΔΙΑΣ που ξεκίνησε από το Ρέντη και κατέληξε στο Πέραμα στη δολοφονία ενός νεαρού, τον τραυματισμό ενός άλλου και τη διαφυγή του τρίτου. Εκείνα που ίσως δεν είναι γνωστά στον περισσότερο κόσμο είναι οι παραλήψεις, οι ανακρίβειες και τα ξεκάθαρα ψέματα σχετικά με το πώς παρουσιάστηκε η είδηση τις πρώτες εκείνες ημέρες. Αξίζει να σταθούμε ένα λεπτό σε αυτά. Έτσι λοιπόν, η ανακοίνωση της ΕΛΑΣ κάνει λόγο 7 αστυνομικούς τραυματίες, επιχειρώντας να τους παρουσιάσει ως θύματα, ωστόσο το κέντρο Άμεσης Δράσης γνωρίζει, υπάρχουν καταγεγραμμένες οι συνομιλίες με τους ΔΙΑΣ, ότι κανείς τους δεν είχε τραυματιστεί. Η αναφορά σε «ένοπλη συμπλοκή» είναι παραπλανητική: οι μόνοι που είχαν όπλα -και τα χρησιμοποίησαν- ήταν οι ΔΙΑΣ, οι οποίοι έριξαν 36 σφαίρες (σε κατοικημένη περιοχή) εναντίον τριών άοπλων νεαρών. Πώς ακριβώς στοιχειοθετείται η …συμπλοκή; Ακούμε πως η δολοφονία δε μπορεί να είχε ρατσιστικό κίνητρο γιατί οι ΔΙΑΣ δεν γνώριζαν την πολιτισμική ταυτότητα των θυμάτων, ωστόσο οι διάλογοι στον ασύρματο τους διαψεύδουν: γνώριζαν από την αρχή της καταδίωξης πως οι επιβαίνοντες στο αυτοκίνητο είναι Ρομά. Το κέντρο Άμεσης Δράσης τους καλεί επανειλημμένως και σε έντονο τόνο να διακόψουν την καταδίωξη, παρόλα αυτά αγνοούν τις διαταγές και συνεχίζουν να καταδιώκουν, για να καταλήξουν λίγη ώρα αργότερα να ρίξουν 36 σφαίρες σημαδεύοντας στο ψαχνό. Όχι στα λάστιχα, όχι στη μηχανή του αυτοκινήτου∙ στο ψαχνό. Ο δολοφονημένος νεαρός Ρομά τελικά δεν είναι «σεσημασμένος», όπως μας λένε τα ΜΜΕ. Είναι 18 χρονών, και όχι 20. Δεν είναι οδηγός του αυτοκινήτου, πράγμα το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να αιτιολογήσει τον καταιγισμό πυρών, αλλά καθόταν στη θέση του συνοδηγού και σε εκείνη τη θέση τον πυροβόλησαν. Ακόμα και ο υποτιθέμενος εμβολισμός των μοτοσυκλετών της ομάδας ΔΙΑΣ ελέγχεται ως ανακριβής.
Μια προδιαγεγραμμένη δολοφονία…
Λέμε πως η δολοφονία στο Πέραμα είναι κομμάτι της γενικότερης έξαρσης της κρατικής βίας. Μόλις πριν λίγες μέρες ξεκίνησε η εκδίκαση της δολοφονίας του Ζακ/Zackie Oh, του ακτιβιστή της LGBTQ κοινότητας, ο οποίος πέθανε στα χέρια κάποιων άλλων ΔΙΑΣ το 2018 στο κέντρο της Αθήνας. Είχε μόλις λιντσαριστεί από κάποιους ιδιοκτήτες καταστημάτων στην οδό Γλαδστώνος. Μια κρατική βία ανέκαθεν και εξ ορισμού στραμμένη ενάντια στον εσωτερικό εχθρό και τους απόκληρους της ελληνικής κοινωνίας, που ωστόσο όταν αμφισβητείται η εξουσία της δεν κάνει διακρίσεις. Ας θυμηθούμε μόνο την υπόθεση του σκηνοθέτη Ινδαρέ, όταν ο ίδιος και οι δύο υιοί του ξυλοκοπήθηκαν και συνελήφθησαν μέσα στο σπίτι τους στο Κουκάκι, μόνο και μόνο επειδή ζήτησαν χαρτί εισαγγελέα για να επιτρέψουν την είσοδο της αστυνομίας στο σπίτι, κατά τη επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Ματρόζου. Την ίδια εποχή η νεοσυσταθείσα ομάδα ΔΡΑΣΗ (υπό την αρχηγία του ημιπαράφρονα Χρυσοχοΐδη) θα δώσει από την αρχή δείγματα γραφής της δράσης της: τσαμπουκάδες, ψευτομαγκιές, τραμπουκισμοί, τσογλαναρία στις γειτονιές και τις πλατείες μας. Κρατικά οργανωμένες συμμορίες με στολή, όπλα και μηχανάκια και την εξουσία να επιβάλουν το δόγμα του νόμου και της τάξης. Αυτή η αποχαλινωμένη βία των σωμάτων ασφαλείας από την περίοδο της καραντίνας και μετά αποκτά ακόμα πιο κτηνώδη χαρακτηριστικά, ως στρατηγική επιλογή του κράτους. Στόχος γίνονται πλέον άπαντες: όσοι δεν έχουν χαρτιά εξόδου, όσοι κάθονται να ξαποστάσουν σε ένα παγκάκι, όσοι δεν συμμορφώνονται με τα συμπεριφοριστικά πρότυπα αυτών των σερίφηδων. Η αντικοινωνική δράση της ΕΛΑΣ θα οδηγήσει στα εξεγερτικά γεγονότα της Νέας Σμύρνης και οι αντικατασταλτικές κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν θα βάλουν προσωρινά ένα φρένο στην κρατική καταστολή. Τον τελευταίο μήνα, υπό την αρχηγία του Θεοδωρικάκου, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με μια νέα συνήθεια των ένστολων φρουρών: χρήση όπλων κατά τη διάρκεια καταδιώξεων μέσα στην πόλη∙ οδός Μάρνη 8/10, Άγιος Παντελεήμονας 11/10, Καλαμπάκα 22/10. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις -ως δια μαγείας (!)- έχει προηγηθεί προσπάθεια εμβολισμού των μοτοσυκλετών της ΕΛΑΣ. Κάπως έτσι φτάνουμε στην προδιαγεγραμμένη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη, του 18χρονου Ρομά. Ο ακροδεξιός Άδωνις δίνει συγχαρητήρια στους δολοφόνους ΔΙΑΣ, ο Θεοδωρικάκος (ως υπουργός Προ.Πο) εγκρίνει τη δράση τους και συμπαραστέκεται, τα αρμόδια δικαστήρια τους απελευθερώνουν χωρίς περιοριστικούς όρους.
Διάφοροι κανίβαλοι πανηγυρίζουν για τη δολοφονία και ζητούν κι άλλο αίμα τσιγγάνων. Μια αρμονικά πλασμένη δημοκρατική κοινωνία.
Λέμε πως οι Ρομά, στην προκειμένη, και όλοι οι απόκληροι αυτής της κοινωνίας δεν είναι κάποιοι Άλλοι, κάποιοι ξένοι, δεν είναι κάποιοι στους οποίους μπορεί το κάθε ένστολο τσογλάνι να ασκεί βία ατιμώρητα∙ είναι ταξικά μας αδέρφια, φίλοι μας παιδικοί, άνθρωποι που ζούμε στο ίδιο ασφυκτικό αστικό περιβάλλον και βρισκόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με ένα δύσκολο παρόν, με ένα ακόμα πιο δυσοίωνο μέλλον και με το αποκρουστικό πρόσωπο του κράτους. Αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα οι Ρομά την υφίστανται σχεδόν αναπόδραστα, όντας διαχρονικά τα θύματα της πιο ρατσιστικής αντιμετώπισης από το ελληνικό κράτος. Αποκλεισμένοι, απομονωμένοι, γκετοποιημένοι σε μη-τόπους, αποδέκτες του χειρότερου καθημερινού ρατσισμού, εξωθούμενοι ως επί το πλείστον εκτός σύγχρονων μορφών εργασίας, στην παραοικονομία, οριακά και στην παρανομία.
Λέμε πως με όσους κανίβαλους αυτές τις μέρες πανηγυρίζουν για το αίμα των νεαρών Ρομά, έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια γουστάρουν τις «ξιφολόγχες που ακονίζονται στα πεζοδρόμια», είναι οι αδίστακτοι «κυρ Παντελήδες» που αφουγκράζονται περιχαρείς τα φασιστικά πογκρόμ πίσω από κλειστές πόρτες (αν δεν παίρνουν μέρος οι ίδιοι), είναι αυτοί που βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά την υπόθεση της ανθρώπινης αποκτήνωσης. Ένα καθαρά ρατσιστικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που μέσα σε πελάγη υποκρισίας δεν έχει κανένα πρόβλημα να ζητήσει περισσότερο αίμα για ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Εάν ήταν στο χέρι τους δε θα είχαν κανένα ενδοιασμό να επαναφέρουν τη θανατική ποινή για όποιον δεν τους μοιάζει. Η αξιοπρέπεια αυτών των υπανθρώπων είναι πιο φτηνή κι από ένα Hyundai Accent του ’90.
Λέμε πως την ύπαρξη και τη δράση της ΕΛΑΣ στις γειτονιές μας δεν την αντιλαμβανόμαστε ως προστασία∙ απεναντίας αποτελούν αποδεδειγμένα πλέον την πιο επικίνδυνη συμμορία στην πόλη. Αυτοί οι οπλισμένοι συμμορίτες που περιπολούν τις γειτονιές μας, αυτοί οι ματσό μάγκες που παρενοχλούν όποιον δεν τους γουστάρει, αυτοί οι αλαφιασμένοι παρανοϊκοί σε παροξυσμό που ανά περίπτωση δεν ελέγχονται ούτε από το αρχηγείο τους, ας μείνουν μακριά μας. Και πιο συγκεκριμένα, αυτοί οι 7 ρατσιστές δολοφόνοι που αγνόησαν ακόμα και τις διαταγές του κέντρου, κυνήγησαν τους τρεις νεαρούς Ρομά και άδειασαν τα όπλα τους πάνω στα κορμιά τους, ανήκουν στην Άμεση Δράση των περιοχών Αιγάλεω-Χαϊδαρίου. Ε, λοιπόν, στις γειτονιές μας οι ένστολοι δολοφόνοι είναι ανεπιθύμητοι.
Κανένα κρατικό έγκλημα δεν θα μένει αναπάντητο. Και οι δικές μας απαντήσεις θα συνεχίσουν να δίνονται στους δρόμους, στις πλατείες, στα στέκια μας, στα μέρη που αράζουμε με τις παρέες μας, εκεί που εργαζόμαστε, εκεί που σπουδάζουμε, εκεί που αγωνιζόμαστε. Εκεί θα κόβουμε τη φόρα στους επίδοξους βασανιστές και δολοφόνους της κρατικής μαφίας, εκεί θα βάζουμε αναχώματα στον κοινωνικό ρατσισμό. Καμιά υποχώρηση στη μάχη για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση ανοικτής συνέλευσης στο Χαϊδάρι
