Παρόλο που η παρατεταμένη οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με την πανδημία, έχουν δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες όπου η εμφάνιση της ψυχικής νόσου αυξάνεται ραγδαία, οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας μειώνονται, υπολειτουργούν και κλείνουν η μια μετά την άλλη εξ αιτίας της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές έχουν διαλύσει το ήδη υποβαθμισμένο ΕΣΥ και το μοντέλο για την υγεία που επεξεργάζεται η ακροδεξιά κυβέρνηση είναι αυτό της ιδιωτικοποίησης ή της σύμπραξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (ΣΔΙΤ), όπως φάνηκε και σε όλη την περίοδο της πανδημίας.
Αν η κατάσταση στις υπηρεσίες γενικής υγείας είναι κακή και η πρόσβαση σε αυτές γίνεται όλο και πιο δύσκολη, στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας είναι κατά πολύ χειρότερη και η πρόσβαση σε αυτές συχνά είναι αδύνατη. Αυτό συμβαίνει μάλιστα την ίδια την στιγμή που η ψυχική δυσφορία που βιώνουμε ο καθένας και η καθεμιά μας αυξάνεται και τα αιτήματα για ψυχοκοινωνική υποστήριξη πολλαπλασιάζονται.
Στην γειτονιά μας βρίσκονται τα δύο από τα τρία μεγάλα ψυχιατρικά νοσοκομεία της χώρας, το ΨΝΑ (Δαφνί) και το Δρομοκαΐτειο. Τόσο αυτά τα δύο, όσο και το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και όλες οι ψυχιατρικές κλινικές που βρίσκονται στα γενικά νοσοκομεία, λειτουργούν κάτω από το όριο ασφάλειας για τους ασθενείς και τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα οι εξωνοσοκομειακές δομές αποκατάστασης, ξενώνες και οικοτροφεία, κινδυνεύουν να κλείσουν, όπως έχει γίνει ήδη με την δομή της ψυχιατρικής κλινικής του Ευαγγελισμού το καλοκαίρι ενώ μόλις πριν δύο μήνες κινδύνεψαν με κλείσιμο τρεις ψυχιατρικοί ξενώνες του ΨΝΑ (Δαφνί). Τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας που καλύπτουν σε πρωτοβάθμιο κυρίως επίπεδο τα αιτήματα για την ψυχική υγεία είναι πολύ λιγότερα από τις πραγματικές ανάγκες.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες κυριαρχεί η πρακτική της καθεστωτικής ψυχιατρικής που αντιμετωπίζει τον ψυχικά πάσχοντα σαν σύνολο συμπτωμάτων και όχι σαν υποκείμενο με ιστορία. Οι πρακτικές της καθήλωσης - καταστολής, με το φάρμακο ή τον ιμάντα (δέσιμο στο κρεβάτι) για τους ¨ανήσυχους¨ εφαρμόζονται καταχρηστικά όλο και περισσότερο. Μια πρακτική τραυματική για την προσωπικότητα του ασθενή που μετατρέπει επίσης τον εργαζόμενο από θεραπευτή σε φύλακα. Τα δικαιώματα των ψυχιατρικών ασθενών έχουν συρρικνωθεί, οι έξοδοι και οι προαυλισμοί έχουν μειωθεί ενώ τα δύο τελευταία χρόνια της πανδημία είχαν σταματήσει τελείως. Οι εργοθεραπείες και όλες οι θεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν μειωθεί δραματικά.
Το όραμα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης για το κλείσιμο του ασύλου και για μια ψυχιατρική ανοιχτή στην κοινότητα έχει πλήρως διαψευσθεί. Την ίδια στιγμή το στίγμα της ψυχικής νόσου, ο φόβος για την ¨τρέλλα¨ , το ¨μη κανονικό¨ και η ¨επικινδυνότητα¨ του ψυχασθενή που αναπαράγεται από τα ΜΜΕ ανακινεί όλα τα φοβικά και ρατσιστικά κοινωνικά στερεότυπα. Οι ψυχικά πάσχοντες και οι οικογένειές τους μη μπορώντας να αντέξουν το στίγμα και χωρίς καμιά υποστήριξη καταρρέουν.
Το ζήτημα της ψυχικής υγείας είναι υπόθεση όλων, των άμεσα ενδιαφερόμενων, των εργαζόμενων στο χώρο και όλης της κοινωνίας.
Να μην κλείσει καμιά στεγαστική δομή
Άμεση και επαρκή στελέχωση όλων των υπηρεσιών ψυχικής υγείας με μόνιμο προσωπικό
Πλήρη σεβασμό στα δικαιώματα των ασθενών
Για ένα χειραφετητικό σύστημα Ψυχικής Υγείας ανοικτό στην κοινότητα.
Στηρίζουμε το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας για ένα Πολύμορφο Κίνημα για την Ψυχική Υγεία.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στη διάλυση της Ψυχικής Υγείας
Σάββατο 12/3, 13.00 στο ΨΝΑ Δαφνί
Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης στο Χαϊδάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου